Esperienza, competenza, professionalità, concretezza

Pe la ggènde ca camìne

stà daffòre la vetrine

che na scrìtte ca no-nge stà:

“no-ngòste nùdde a chiamendà.”

Attaccàte a la vetrìne,

spalangàte la matìne,

no-nge puète fa nu tèrte

a la pòrte sèmb ‘apèrte.

Pàr’ a disce : Tràse tràse.

Tu ddò iìnde sì de càse,

vìine iìunde a chiamendà.

Non occòrre a dà-ccattà.

Màscue e femmene tràsene iìnde,

de tutte le ràzze le cliìnde,

“u ferramènde ìè n’attrazziòne

ca no-ndène paragòne!

Aquànne tràse iìnd’ a stù mùnne,

tu no-nvite mà u fùnne.

Vìte sèmbe còse nòve

ca te mèttene a la pròve.

Ce se vòle devertì

e no-nzàpe addòv’ascì,

iacchie sèmbe u godmènde

addò stà nu ferramènde.

Ce no-ndène cchiù n’amìche

e s’attàcche a la fatiche.

prìme o po’ avà sckattà

ce no-nzàpe spadrià.

Pe fertùne u ferramènde

dà na màne a chèssa gènde

e nge dà la soluzziòne

pe scanzà la depressione.

Non occòrre a ièsse rìcche

ddò nge vòle assà cchiù pìcche:

ecchie apìrte pè capì

e appeccià la fandasì.

S’acchemmènze acchiàne acchiàne,

nu martidde iìnd’ a la màne,

do strascèdde, le pondìne

p’appeggiàlle nu tauuìne.

Na pìnze, la tenagghie,

u voldàvite, l’anzerràgghie

e cu tràpene e le tassèlle

fasce tànde còse belle.

Da le vìte e le bullùne

no-nde stacche cchiù nesciùne

e te sìnde nu tremènde

acquànne accùcchie dù elemènde.

Cu buatte de chelòre

tu te sìnde nu pittòre

e te vène gùste e prìsce

acquànne ammìne de vernìsce.

Che nu pìcche de pasciènze

tu t’ambàre tànda sciènze

e pàsse pàsse cu progrèsse

te struìsce senza strèsse.

U ferràre, u falegnàme

iìnd’a càse cchiù non chiàme

a tè avàste nu menùte

ce na pòrte s’à sedùte.

Stà na màcchie mbàcce o mùre,

cchiù non esse nu tratùre,

na fenèste no-nzachiùte,

tu non cìrche cchiù u-aiùte!

No-nde pìgghie cchiù la sùste,

tu da sùle te l’aggiùste

e ce na dì u dànne iè gresse…?

S’arresòlve sèmbe u stèsse.

A dù pàsse u ferramènde

iè nu mìdeche ca te sènde

e la recètte ca te dà

non la fasce mà pagà.

Mà si acchie la sorprèse

sòpe o cùnde de la spèse.

Le prizze, a crtellìne,

tu accàtte ce convìne.

Sèmbe allègre, cu serrìse

acquanne iìsse le terrìse.

Percè...? Percè spìnne indelligènde

acquanne accàtte au ferramènde.

Acquanne iìsse po’ d’affore,

pàre annùsce nu tesòre

e te sìnde cchiù chendènde

mènz’a tutte chedda gènde.

U ferramènde, iè nu sostègne!

Acquanne avìte de besègne,

senza macchene, a l’appète,

u ferramènde, iè ddò drète!

All'età de cinguand'anne

che la vìste ca s'appànne

hà da-fà na còsa bbòne

pe respette a la rasciòne. 

All'ari-amàre ca st’ackrèsce

i ìnd'au ànne ca fernèsce,

no-nvacènne u prevenùte

ce nge faine a la salùte.

La salùte iè nùmere iùne

e ce la tène sta fertùne

sott'au chià che nu lecchètte

mbrìme mbrìme l'avà mètte. 

U lecchètte iè u vaccìne

ca nge dà la medecìne,

cu scòpe preminède:

la salvèzze de la gènde.

Na pundùre a dò reprèse

a distànze de nu mèse

pe' scanzà nu male brùtte

ca nge vòle muerte a tùtte. 

No' nge stònne conzeguènze,

garandìsce chedda sciènze

ca se-mbègne ogne ddì

pe uarì le malatì.

Acquànne u dùbbie s'appresènde

e no' nge fasce stà chendènde,

re cherrìme a la rasciòne

e facìme rifle ssiòne.

L'epi demi, la pandemì,

honn'annùtte malati

ca sò stàte ricorrènde

i ìnd'o mùnne ndrà la ggènde.

La pavùre sciève a mìlle

acquanne stèmme cu morbìlle,

le màmme desperàte

apprìsse au litte du malàte.

N'alda brùtta malatì

ch'arrevò ‘mbandenì 

se chiamò "poliomelite",

na mine per la vite. 

Ad'assì da chìsse uà,

a salvà l'umanità

fù nù sànde cerveddìne:

u scenziàte cu vaccìne. 

No' ndecìme: iì so forte,

no-mme sckànde a mmè la mòrte

acquànne u màle no' nge stà,

tùtte bràve sò a parlà. 

Ma ce po' attocche a nù,

nu penzìire và de cchiù:

iì sò stàte u gnorànde

ca se ne prèsce e se n'avànde. 

Ii so stàte nu cetròne

a no-nvlè sendì rasciòne,

ce petèsse scì all'andrète

u facèsse chiète chiète. 

A ce nèghe stà rialdà

e no-nze fàsce vaccenà,

ng'amà dìsce: uè chichì,

sai patrùne de meri.